گروه واقعیت مجازی سطوح بسیار پایین‌تری از پروپوفول آرام‌بخش – در این مورد برای بی‌حس کردن درد دست – نسبت به گروه غیر VR درخواست کردند. آنها 125.3 میلی گرم در ساعت دریافت کردند، در مقایسه با میانگین 750.6 میلی گرم در ساعت در طول مطالعه که در PLoS ONE توضیح داده شده است. گروه VR همچنین پس از بیهوشی سریعتر واحد را ترک کردند و به طور متوسط 63 دقیقه در مقابل 75 دقیقه برای گروه غیر VR صرف کردند.
محققان بر این باورند که افرادی که در گروه VR بودند، به سطوح پایین‌تری از آرام‌بخشی نیاز داشتند، زیرا حواسشان پرت‌تر از کسانی بود که محرک‌های بصری مجازی نداشتند. با این حال، تیم تأیید می کند، این امکان وجود دارد که گروه VR تحت عمل جراحی قرار گرفته باشند و معتقدند واقعیت مجازی موثر است. این احتمال باید در آزمایش های آینده بررسی شود.
کاهش میزان بیهوشی دریافتی بیمار می تواند به کوتاه شدن مدت بستری در بیمارستان و کاهش خطر عوارض کمک کند و می تواند در هزینه خود داروها صرفه جویی کند.
آدل فاروکی، استادیار بیهوشی در دانشگاه کلرادو، که سرپرستی این مطالعه را بر عهده داشت، می‌گوید این تیم اکنون قصد دارد آزمایش مشابهی را در بیماران تحت عمل جراحی لگن و زانو انجام دهد تا بیشتر بررسی کند که آیا واقعیت مجازی می‌تواند به مدیریت اضطراب حین عمل کمک کند یا خیر.
برندا ویدرهولد، یکی از بنیانگذاران مرکز پزشکی واقعیت مجازی که در این مطالعه شرکت نداشت، می‌گوید: شواهد زیادی وجود دارد که واقعیت مجازی می‌تواند کمک مفیدی در جراحی باشد. با این حال، متخصصان پزشکی باید بیماران را از نظر بیماری اینترنتی، نوعی بیماری حرکتی که در برخی افراد توسط واقعیت مجازی ایجاد می‌شود، تحت نظر داشته باشند.
او می‌گوید: «ما موارد استفاده زیادی از واقعیت مجازی و جراحی‌ها مانند زایمان سزارین، قبل و بعد از جراحی قلب داریم.
به گفته ویدرهولد، واقعیت مجازی نه تنها در طی اقدامات پزشکی، بلکه پس از آن نیز ممکن است با کاهش خطر درد مزمن مفید باشد. او می گوید: «این بسیار هیجان انگیز است.
