بعدی-محققان دانشگاه کرنل قبلا ربات‌های میکروسکوپی ساخته‌اند که می‌تواند خزیده، شنا کند، راه برود و خود را خم کند. برای جابجایی ربات ها باید یک سری سیم به آن ها وصل می کردند یا لیزرها را مستقیماً روی قسمت هایی از ربات می تابانند.
به گزارش فرارو به نقل از رهنمات، با اتصال مغزهای بیونیک به ربات های خورشیدی با اندازه 100 تا 250 میکرومتر (کوچکتر از سر مورچه)، آنها اکنون می توانند ربات های خورشیدی با اندازه 100 تا 250 میکرومتر (کوچکتر از سر مورچه) را قادر به راه رفتن بدون نظارت و راه رفتن مستقل کنند. .
این نوآوری راه را برای نسل جدیدی از دستگاه های میکروسکوپی هموار می کند. دستگاه‌هایی که می‌توانند باکتری‌ها را ردیابی کنند، مواد شیمیایی را بو کنند، آلاینده‌ها را از بین ببرند و میکروجراحی انجام دهند.
مقاله این تیم، “Microrobots with Indoor Digital Control” در 21 سپتامبر در مجله Science Robotics منتشر شد. مغز این ربات ها در واقع یک مدار مکمل اکسید فلزی-نیمه هادی (CMOS) است که از هزار ترانزیستور به اضافه آرایه ای از دیودها، مقاومت ها و خازن ها تشکیل شده است. یک مدار CMOS یکپارچه سیگنالی تولید می کند که نحوه عملکرد ربات را با تولید یک سری فرکانس موج مربعی در فاز تنظیم می کند.
پایه‌های ربات محرک‌های مبتنی بر پلاتین هستند و هم مدار و هم پایه‌ها از سلول‌های فتوولتائیک تغذیه می‌کنند. ایتای کوهن، فیزیکدان می گوید: “توانایی برقراری ارتباط یک فرمان به ما امکان می دهد دستورالعمل هایی را به ربات بدهیم. سپس مغز درونی یاد می گیرد که چگونه این دستورات را اجرا کند.” ربات ممکن است چیزی در مورد محیط خود به ما بگوید. سپس می توانیم بگوییم. چه باید کرد
ربات های جدید حدود 10000 برابر کوچکتر از ربات های مجهز به CMOS هستند و می توانند با سرعت بیش از 10 میکرومتر بر ثانیه راه بروند. ربات های میکروسکوپی بسیار پیچیده، کاربردی و قابل برنامه ریزی هستند. آنها علاوه بر محرک، به سنسورهایی نیز مجهز هستند.
این ربات ها پزشکی را متحول خواهند کرد. چیزی که می تواند بین بافت های بدن حرکت کند و سلول های خوب و بد را بشناسد و سلول های بد را از بین ببرد. از نظر زیست محیطی، ما می توانیم رباتی داشته باشیم که می داند چگونه آلاینده ها و مواد شیمیایی خطرناک را شناسایی و از بین ببرد.
