در بیشتر زیستگاه های پانگولین، بزرگترین تهدید قاچاق انسان است، اما در تایوان، پستانداران پوسته پوسته با تهدید متفاوتی روبرو هستند: جمعیت رو به رشد سگ های وحشی.
به گزارش فرارو، دامپزشک سونگ شائو تونگ، ۲۸ ساله، در حین شیفت کاری خود در بیمارستانی در هسینچو، دید که این سگ چه کاری می تواند با این موجودات زیبا انجام دهد.
ماه گذشته او تلاش کرد تا جان یک پانگولین نر جوان را که روزها و نیم در طبیعت با دم جویده شده بود، نجات دهد.
کونگ گفت، این یک زخم باز بزرگ در دم خود دارد و بافت‌های بدنش از بین رفته‌اند و پانگولین آرام را با احتیاط برگرداند تا زخمش را پاک کند.
این پنجمین پانگولینی بود که تسونگ و دامپزشکان همکارش از حملات مشکوک سگ نجات داده بودند.
چن یرو، دامپزشک دیگر، گفت که در پنج سال گذشته شاهد افزایش مداوم پانگولین ها با صدمات تروماتیک بوده است که دم اکثر آنها بریده شده است.
پانگولین ها دارای فلس های بدنی سفت و سخت هستند که هنگام حمله به توپ تبدیل می شوند. دم ضعیف ترین قسمت حیوان است.
Qin توضیح داد که به همین دلیل است که دم معمولاً اولین جایی است که در هنگام حمله گاز گرفته می شود.
در گزارشی که سال گذشته منتشر شد، محققان و مقامات حیات وحش گفتند که حملات سگ ها که باعث بیش از نیمی از عفونت ها از سال 2018 شده است، به تهدید اصلی برای پانگولین ها در تایوان تبدیل شده است.
حافظان محیط زیست پنگولین را به عنوان قاچاق شده ترین پستاندار جهان توصیف می کنند که طب سنتی چینی عامل اصلی آن است.
اگرچه فلس های آنها از کراتین – ماده ای که ناخن ها و موهای ما را می سازد – ساخته شده است، اما در میان مصرف کنندگان چینی که معتقدند به افزایش شیر مادر کمک می کنند، تقاضای زیادی دارند.
علیرغم ممنوعیت های جهانی، این تقاضا جمعیت پانگولین ها را در سراسر آسیا و آفریقا از بین برده است و آنها را به یک تجارت پرسود در بازار سیاه بین المللی تبدیل کرده است.
هر هشت گونه پانگولین در هر دو قاره به عنوان در معرض خطر یا در معرض خطر قرار دارند.
چان فانگ زی، دامپزشک و محقق در موسسه رسمی تحقیقات گونه های اندمیک در تایوان گفت: از دهه 1950 تا 1970، ما شاهد شکار گسترده پانگولین ها بودیم.
او به خبرگزاری فرانسه گفت که در آن دوره، 60000 پانگولین به دلیل پوسته پوسته و پوستشان در تایوان کشته شدند.
قانون حفاظت از حیات وحش در سال 1989 به این امر پایان داد، در حالی که آگاهی روزافزون از حفاظت باعث شد تا همسایگان اسپارتی خود را به عنوان چیزی برای گرامی داشتن و نه کالایی بپذیرند.
از آن زمان، جمعیت پانگولین از فورموسان یا تایوانی، زیرگونه ای از پانگولین چینی، بهبود یافته است، و محققان تخمین می زنند که در حال حاضر بین 10000 تا 15000 در طبیعت وجود دارد.
اما چان هشدار داد که تعداد فزاینده سگ‌های ولگرد در جزیره – که خود نتیجه سیاست عدم کشتار دولت در سال 2017 است – به شدت به پانگولین‌ها ضربه می‌زند.
پانگولین های وحشی انفرادی سالی یک بار جفت گیری می کنند و پس از 150 روز بارداری تنها یک نوزاد به دنیا می آورند.
چان گفت که تولید مثل پانگولین ها از پانداها دشوارتر است.
افزایش تعداد پانگولین‌های آلوده چالش دیگری را برای دامپزشکان ایجاد کرد: یافتن مورچه‌ها و موریانه‌های کافی برای تغذیه حیوانات که اغلب از مخلوط‌های جایگزین لارو خودداری می‌کنند. پانگولین ها می توانند هر روز یک مورچه به اندازه یک فوتبال بخورند.
دولت همچنین از ساکنان خواست تا مکان های لانه را برای کمک به تغذیه پانگولین ها گزارش کنند. اما این امکان وجود دارد که پانگولین آلوده در مراقبت پس از بهبودی برای فرزندخواندگی به باغ وحش فرستاده شود.
