صدای گریه نوزادان می تواند برای والدین بسیار آزاردهنده باشد. در نتیجه به دنبال آرام کردن کودک خواهند بود و ممکن است به ترفندهای مختلفی متوسل شوند تا کودک را به حالت آرام برگردانند.
به گزارش اسنا به نقل از علم، هیچ یک از این روش ها از نظر علمی ثابت نشده است; با این حال، اکثر این راه حل ها بر اساس آزمون و خطا یا توصیه های مراقبان با تجربه است.
در یک مطالعه جدید توسط محققان ژاپنی، چهار روش مختلف برای آرام کردن نوزادان مورد آزمایش قرار گرفت و اثربخشی هر کدام بر اساس تغییرات در ضربان قلب نوزاد و اینکه آیا نوزاد گریه می‌کند، ارزیابی شد.
کومی کورودا، نویسنده این مطالعه در ژاپن می گوید بسیاری از والدین از گریه کودکان در شب رنج می برند. این یک مسئله بسیار بزرگ است. به خصوص برای والدین کم تجربه، این مشکل می تواند آنها را تحت فشار قرار دهد و حتی در مواردی کودک را آزار دهد.
این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه تأثیر فیزیولوژیکی در آغوش گرفتن، در آغوش گرفتن و خوابیدن کودک بر گریه نوزادان تأثیر می‌گذارد.
در این مطالعه، محققان از داده های ضربان قلب و دوربین های فیلمبرداری قابل حمل برای ردیابی وضعیت فیزیولوژیکی و رفتاری کودک در زمانی که آرام بود، استفاده کردند.
بر اساس این پژوهش، چهار روش برای آرام کردن نوزاد به مادران ارائه شده است. بغل کودک گریان کودک را در آغوش بگیر و با او راه برو. کودک را در گهواره یا کالسکه قرار دهید یا در نهایت او را در یک تخت یا کالسکه قابل حمل قرار دهید که می تواند به عقب و جلو حرکت کند.
با استفاده از هر یک از این روش‌ها، ضربان قلب، خواب و بیداری و گریه کودکان ارزیابی شد و نمرات آنها در نظر گرفته شد.
محققان وضعیت 21 کودک را با استفاده از چهار روش مختلف مقایسه کردند.
آنها دریافتند که وقتی مادر نوزاد را در آغوش می گرفت و راه می رفت، نوزادانی که گریه می کردند آرام شدند و ضربان قلبشان در عرض 30 ثانیه کاهش یافت. هنگامی که مادران به مدت پنج دقیقه در این راه راه رفتند، نوزادان آنقدر آرام شدند که حدود 50 درصد آنها به خواب رفتند. اثر آرام بخش مشابهی زمانی رخ داد که کودکان در گهواره قرار می گرفتند.
کورودا افزود: «پنج دقیقه پیاده روی وضعیت خواب نوزاد را بهبود می بخشد، اما این روش فقط برای نوزادان گریان است. با کمال تعجب، این تأثیر زمانی که بچه ها از قبل آرام بودند ظاهر نشد. در میان کودکان شرکت‌کننده در این مطالعه، همه تا پایان پنج دقیقه پیاده‌روی گریه‌شان متوقف شد و ضربان قلبشان کاهش یافت.
با این حال، نشستن و در آغوش گرفتن نوزادی که گریه می کرد راحت نبود و میل به گریه ادامه داشت. ضربان قلب نوزادان با توقف راه رفتن مادران تغییر کرد که نشان می دهد نوزادان به حرکات مادرشان بسیار حساس هستند.
این مطالعه همچنین نشان داد که هنگامی که مادران سعی کردند نوزادان خواب خود را پس از آرام‌بخشی پایین بیاورند، بیش از یک سوم نوزادان در عرض 20 ثانیه به هوش آمدند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که همه نوزادان در لحظه جدا شدن از بدن مادر، پاسخ های فیزیولوژیکی از جمله تغییرات ضربان قلب دارند.
بر اساس یافته های خود، محققان راهی برای تسهیل و بهبود خواب نوزادان در حال گریه پیشنهاد کردند. آنها به والدین توصیه می کنند که کودکان گریان را در آغوش بگیرند و پنج دقیقه با آنها راه بروند. سپس بنشینید و قبل از اینکه نوزادان را بخوابانید، پنج تا هشت دقیقه دیگر کودک را در آغوش بگیرید.
اگرچه این تحقیق فقط مادران و نوزادانشان را شامل می‌شود، اما کورودا انتظار دارد که اثرات مشابهی برای پدران و سایر مراقبین داشته باشد.
وی تاکید کرد: این مطالعه فقط تعداد کمی از نمونه های کودکان را شامل می شود و برای تایید نتایج باید با حجم نمونه بیشتر تکرار شود.
البته این روش به این موضوع نمی پردازد که چرا برخی از نوزادان اینقدر گریه می کنند و نمی توانند بخوابند، اما به طور کلی راه حلی فوری ارائه می دهد که می تواند به والدین نوزادان تازه متولد شده کمک کند.
نتایج این تحقیق در مجله Current Biology منتشر شده است.
