برای یک سوم کشورهای ذکر شده در گزارش، افراد و گروه‌ها یا از همکاری خودداری کردند، یا به دلیل ترس از انتقام، موافقت کردند که به صورت ناشناس گزارش دهند.
الس براندز-کیریس، دستیار دبیرکل در امور حقوق بشر روز پنجشنبه به شورای حقوق بشر سازمان ملل گفت: «در حالی که این رقم تکان دهنده است، هنوز اقدامات تلافی جویانه زیادی گزارش نشده است.
گزارش، همکاری با سازمان ملل متحد، نمایندگان و سازوکارهای آن در زمینه حقوق بشربا بیان جزئیات اینکه چگونه قربانیان نقض حقوق، مدافعان حقوق بشر و روزنامه نگاران انتقام و ارعاب توسط بازیگران دولتی و غیردولتی را تجربه کرده اند – از جمله از طریق بازداشت، هدف قرار دادن قوانین محدودکننده، و نظارت آنلاین و آفلاین.
پایگاه وسیع انتقام
همه موارد برجسته شده بین 1 می 2021 و 30 آوریل 2022 رخ داده اند و شامل افراد و گروه هایی می شود که با مکانیسم های حقوق بشر سازمان ملل همکاری می کردند، یا از رویه های سازمان ملل برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات و شهادت ها و جستجوی جبران برای نقض و نقض حقوق بشر استفاده می کردند.
افرادی که تلاش کرده اند با سازمان ملل متحد همکاری کنند یا به نظر می رسد که این کار را انجام می دهند نیز تحت تأثیر قرار گرفته اند.
خانم براندس کهرس گفت: «علیرغم پیشرفت‌های مثبت، از جمله تعهدات و تعهدات مشترک کشورهای عضو در برابر اقدامات انتقام‌جویانه، این گزارش یک بار دیگر نشان می‌دهد که تا چه حد افراد به دلیل مطرح کردن نگرانی‌های حقوق بشری با سازمان ملل تحت تعقیب و پیگرد قرار می‌گیرند.»
روندهای آزار دهنده
بر اساس این گزارش، نظارت بر افراد و گروه‌هایی که با سازمان ملل متحد همکاری می‌کنند، همچنان در همه مناطق گزارش می‌شود، با افزایش شواهدی از نظارت آنلاین و حملات سایبری گسترده.
علاوه بر این، تحول عظیم دیجیتالی که به دلیل همه‌گیری COVID-19 سرعت گرفته است، چالش‌های مربوط به امنیت سایبری، حریم خصوصی و دسترسی به فضاهای آنلاین را افزایش داده است.
در عین حال، استفاده و تأثیر قوانین محدودکننده دولتی که از همکاری با سازمان ملل متحد جلوگیری می‌کند و مجازات می‌کند، در طول سال به برخی از احکام حبس طولانی مدت یا حبس خانگی منجر شد.
OHCHR گفت ادعاهای مکرر و مشابه در مورد ارعاب در چندین کشور گزارش شده است که ممکن است نشان دهنده یک الگو باشد.
“نتایج آرامش”
خودسانسوری، انتخاب نکردن همکاری با سازمان ملل یا انجام این کار به صورت ناشناس در میان نگرانی ها برای امنیت آنها، به یکی دیگر از روند جهانی تبدیل شده است.
افزایش نظارت و نظارت و همچنین ترس از مسئولیت کیفری، چیزی را ایجاد کرده است که گزارش آن را “اثر سرد” سکوت در هنگام گزارش تخلفات می‌نامد و از همکاری بیشتر مردم با سازمان ملل جلوگیری می‌کند و دیگران را از انجام آن باز می‌دارد.
همانطور که در سال‌های گذشته، گزارش نشان می‌دهد که ارعاب و انتقام‌جویی به طور نامتناسبی بر گروه‌ها و گروه‌های خاص، از جمله نمایندگان مردم بومی و اقلیت‌ها یا کسانی که روی مسائل محیطی و تغییرات آب و هوایی کار می‌کنند، و همچنین افرادی که ممکن است بر اساس سن، گرایش جنسی، تبعیض را تجربه کنند، تأثیر می‌گذارد. و جنسیت
یکی از مقامات ارشد OHCHR گفت: “خطرات زنان قربانی، و همچنین مدافعان حقوق بشر و سازندگان صلح زن، که شهادت‌های مشترک دارند و با سازمان ملل متحد همکاری می‌کنند، وحشتناک باقی می‌ماند.” با سازمان ملل متحد.
عدم تحمل
وی در پایان گفت که شورای حقوق بشر و سیستم سازمان ملل متحد باید به ارسال پیام روشن مبنی بر عدم تحمل ارعاب و انتقام جویی ادامه دهند و برای رسیدگی قاطعانه به این موضوع اقدام کنند.
ما باید از کسانی که با ما تجارت می کنند، اغلب در پاسخ به دستورات تعیین شده توسط کشورهای عضو، بهتر حمایت، توانمندسازی و محافظت کنیم.
تأثیر و اعتبار کار ما به آن بستگی دارد و مهمتر از همه، ما آن را مدیون کسانی هستیم که به ما اعتماد دارند.»
برای لیست کشورهایی که در گزارش به آنها اشاره شده است، اینجا را کلیک کنید.
