رئیس امداد سازمان ملل تأکید می کند که باید بمانند و به همه افغان ها کمک کنند

هماهنگ کننده امور بشردوستانه سازمان ملل، مارتین گریفیتس، که سفرا را در مورد مشکلات جاری و بلاتکلیفی پیش روی افغان ها، که تقریباً نیمی از آنها با آن مواجه هستند، توضیح داد. 24 میلیون نفر – برای زنده ماندن به آرامش نیاز دارید.

بحران افغانستان یک بحران انسانی است، اما نیست. این یک بحران اقتصادی است، یک بحران آب و هوایی است، یک بحران گرسنگی است، یک بحران مالی است. اما این یک بحران ناامیدکننده نیست،” او گفت.

شرایط بحرانی

گرچه جنگ، فقر، شوک های آب و هوایی و ناامنی غذایی مدت هاست که برای افغانستان یک “واقعیت غم انگیز” بوده است، اما آقای گریفیث توضیح داد که چرا وضعیت کنونی تا این حد وخیم است.

اول، کمک های توسعه ای در مقیاس بزرگ برای یک سال در کشوری که قبلاً با سطوح شدید ناامنی غذایی و سوء تغذیه مواجه بود، متوقف شد، که فقط بدتر شد.

او افزود که کارگران بشردوستانه با یک محیط عملیاتی “بسیار چالش برانگیز” روبرو هستند در حقیقتo مقامات “کاربر”.

بحران نقدینگی و انقلاب حقوق

علاوه بر این، وجود دارد عدم اعتماد به بخش بانکی داخلی که منجر به بحران نقدینگی شد که بر تحویل کمک ها تأثیر گذاشت. مکانیسم تبادل بشردوستانه، که هدف آن کاهش بخشی از بحران نقدینگی است، هنوز با رهبران طالبان در حال مذاکره است.

در حالی که زنان و دختران «به حاشیه رانده شده اندآقای گریفیث افزود. دستاوردهای حقوق معکوس شده است و دختران نوجوان در عرض یک سال به مدرسه نرفته اند.

در قرن 21، ما نباید اهمیت آموزش دختران و توانمندسازی زنان را توضیح دهیمبرای آنها، برای جوامعشان، برای کشورهایشان، و در واقع برای همه ما.

کمبود بودجه

هماهنگ کننده امداد سازمان ملل تاکید کرد که حفظ ارائه خدمات اولیه همراه با کمک های بشردوستانه “تنها راه برای جلوگیری از فاجعه ای بزرگتر از آنچه در چند ماه گذشته دیده ایم” باقی مانده است.

گزارش کرد که فقر همچنان در حال تعمیق است، جمعیت همچنان به رشد خود ادامه می دهد و در حقیقت مقامات بودجه ای برای سرمایه گذاری در آینده خود ندارند و به وضوح نشان می دهد که “برخی از حمایت های توسعه باید از سر گرفته شود”.

او گفت که طرح واکنش بشردوستانه افغانستان به ارزش 4.4 میلیارد دلار در حال حاضر 3.14 میلیارد دلار شکاف دارد.

با نزدیک شدن به زمستان، بیش از 600 میلیون دلار برای حمایت از فعالیت های آمادگی اولویت دار، مانند ارتقاء و تعمیر سرپناه، و همچنین تهیه لباس گرم و پتو، ضروری است.

علاوه بر این، قبل از اینکه آب و هوای زمستانی دسترسی به برخی از مناطق کشور را قطع کند، 154 میلیون دلار برای پیش‌موقعیت تدارکات، از جمله کمک‌های غذایی و معیشتی مورد نیاز است.

رفاه و امنیت

مردم افغانستان هنوز آنجا هستند. آنها در طول دهه ها و سال گذشته انعطاف پذیری باورنکردنی از خود نشان داده اند. ماموریت ما این است که به آنها کمک کنیم تا پیشرفت کنند، موفق شوند و ایمن شوند،آقای گریفیث، که همچنین خواستار اقدام توسط در حقیقت مسئولین.

“مداخلات و رویه‌های بوروکراتیک کمک‌های بشردوستانه را در مواقعی که بیشتر مورد نیاز است کند می‌کند. کارکنان بشردوستانه – ملی و بین‌المللی – باید اجازه داشته باشند بدون مانع و ایمن کار کنند. دختران باید اجازه داشته باشند که به تحصیل خود ادامه دهند.”

پست “مرموز”

مارکوس پوتزل، سرپرست نماینده ویژه سرمنشی عمومی سازمان ملل متحد برای افغانستان، در مورد تداوم تعامل سازمان ملل متحد با در حقیقت مقامات، و همچنین تلاش در جهت ارتقاء حکومت فراگیر، حقوق و آزادی ها.

او گفت که طالبان بر اساس همسویی آنها با تفسیرشان از قوانین اسلامی، درباره اینکه چقدر می‌خواهند درگیر شوند، «مبهم» هستند.

آقای پوتزل بر نیاز حیاتی به حرکت “فراتر از تبادل مواضع تندرو” به سمت گفتگوی پایدار بین طالبان، سایر سهامداران افغان، منطقه گسترده تر و جامعه بین المللی تاکید کرد.

“چنین دیالوگی این باید منافع همه افغان ها را در مرکز قرار دهد.”توصیه کرد. ثبات آینده افغانستان در گرو تامین نیازهای مردم افغانستان، حفظ حقوق آنها و انعکاس تنوع کشور در تمام ساختارهای حکومتی است.