شخص 1: کمک به بهبودی زنان افغان

“من در 20 سال گذشته به زنان بازمانده از خشونت کمک کرده ام تا قدرت و انعطاف پذیری خود را بازیابند. هر بار که از یک زن حمایت کرده ام، احساس پیروزی کرده ام. همیشه می خواستم کارهای بیشتری انجام دهم و به زنان بیشتری کمک کنم.

بیشتر بخوانید: عضو کمیسیون امنیت ملی: دست ایران باید روی ماشه باشد

اکنون احساس می کنم هر روز موانع جدیدی بر سر راهم قرار می گیرد، زمان قوی تر از گذشته است. تعداد فزاینده ای از زنان و دختران به مشاوره نیاز دارند.

خانواده ها روز و روز برای خوردن غذا بر سر میز تلاش می کنند و به معنای واقعی کلمه هیچ شغلی وجود ندارد که بر خشونت در خانه می افزاید. زنانی که مزدبگیر و تنها بودند شغل خود را از دست داده اند – و این بر سلامت روان آنها تأثیر می گذارد. مدارس برای دختران تعطیل است آنها احساس می کنند که گویی امیدهایشان دزدیده شده است. همچنین مشارکت مردان در جامعه برای محافظت از زنان در برابر اعمال مضر و هنجارهای اجتماعی دشوار شده است.


زنان در کلینیک در ولایت بلخ افغانستان منتظر غربالگری فرزندانشان برای سوءتغذیه هستند.

برنامه جهانی غذا / جولیان فرانک

زنان در کلینیک در ولایت بلخ افغانستان منتظر غربالگری فرزندانشان برای سوءتغذیه هستند.

ازدواج زودهنگام و اجباری در حال افزایش است

همه اینها باعث شد خانواده ها به روش های مضر برای مقابله با مشکلات روزمره متوسل شوند. در این میان، ازدواج زودهنگام و ازدواج اجباری در حال حاضر فراوان است.

من بیش از 20 سال است که در این زمینه کار می کنم. خانواده های استان من را می شناسند. زنان بیشتر از اینکه به مراقبت روانی نیاز داشته باشند، احساس امنیت می کنند. من هر روز به آنها گوش می دهم که در مورد رویاهایشان به من می گویند – کجا کار می کردند یا می خواستند و کجا می خواستند به مدرسه بروند. آنها مشتاق یادگیری هستند و از زنان فضاهای بیشتری می خواهند که بتوانند آزاد باشند، بیاموزند و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند.

صبح ها که به سرکار می روم، همیشه به خودم می گویم که بیشتر از یک مشاور هستم. من یک درمانگر برای زنانی هستم که با جامعه من کار می کنند. من به زنان کمک می‌کنم بر آسیب‌های روحی غلبه کنند، اما مهم‌تر از آن، به آنها کمک می‌کنم امیدی را که از دست داده‌اند پیدا کنند و برنامه‌های جدید و روشن‌تری داشته باشند. من هر روز به زنان کمک می کنم در کلاس های سوادآموزی و کارآموزی شرکت کنند تا بتوانند به یادگیری ادامه دهند.

چیزی که شغل من به من آموخت این است که زنان به زنان نیاز دارند تا از یکدیگر در سفر شفابخش حمایت کنند. ما باید به زنان و دختران اطرافمان کمک کنیم تا به یادگیری ادامه دهند. این تنها راه برای یادگیری، بهبودی، سلامتی و امید در ادامه سفر خود در این جاده پر دست انداز است. قدرت روشن کردن روزهای تاریک ما در هر یک از ما نهفته است.»

* نام ها، مکان ها و روند رویدادها در این مقاله برای تامین امنیت مدافع حقوق بشر افغانستان تغییر یافته است.

Izaiah Harrison

سازمان دهنده کل مبشر موسیقی شیطانی. گیک قهوه. خالق برنده جایزه متعصب الکل مزاحم عمومی

تماس با ما