قربانیان تصادف

بعدی-مهدی نجیبور امروز 17 آگوست است. در چنین روزی در سال 1896، خانم بریجت دریسکول و دخترش برای پیاده روی شبانه در پارک کریستال پالاس بیرون رفتند. تصادف او با یکی از حدود 20 خودروی آن روزها در لندن، او را به اولین قربانی تصادف قطار در جهان تبدیل کرد.

به گزارش فردا؛ دخترش می گوید که مادرش هنگام مواجهه با ماشین گیج شده بود چون به چنین صحنه ای عادت نداشت. چترش را بالا آورد تا بتواند از آن برای توقف ماشین استفاده کند.

وسترن تایمز در آن زمان گزارش داد که اگرچه ماشین فضای زیادی برای عبور داشت. مستقیم به سمت او حرکت کرد و ضربه به سرش باعث مرگ فوری این مرد نگون بخت شد.

شاهدان عینی عدم توجه راننده، سرعت زیاد خودرو و دستکاری خودرو برای افزایش سرعت را از عوامل این حادثه عنوان کردند. اما در آن روزها سرعت خودروها حدود 13 کیلومتر در ساعت بود که در بیشتر موارد به 6.4 کیلومتر در ساعت محدود می شد. این برخورد تنها چند هفته پس از آن رخ داد که قانون جدید پارلمان محدودیت سرعت را از 2 مایل در ساعت در شهرها و 4 مایل در ساعت در مناطق روستایی به 14 مایل در ساعت (23 کیلومتر در ساعت) افزایش داد.

هیئت منصفه پس از تحقیقاتی که نزدیک به شش ساعت به طول انجامید، حکم «مرگ تصادفی» را صادر کرد. پزشک قانونی پرسی موریسون گفت که امیدوار است “این اتفاق دیگر هرگز تکرار نشود.”

انجمن سلطنتی بریتانیا تخمین زد که 555000 نفر در جاده های بریتانیا تا سال 2010 کشته شده اند.

سازمان بهداشت جهانی و تصادفات جاده ای

سازمان بهداشت جهانی دو ماه پیش (ژوئن 2022) مقاله ای را در وب سایت خود منتشر کرد. وی به آمارهای جالبی از تصادفات و ایمنی جاده ها اشاره کرد که در اینجا به اختصار می خوانیم:

مجمع عمومی سازمان ملل متحد یک هدف بلندپروازانه را تعیین کرده است که تا سال 2030 تعداد مرگ و میر و جراحات ناشی از تصادفات جاده ای را به نصف کاهش دهد.

صدمات ناشی از تصادفات جاده ای عامل اصلی مرگ کودکان و جوانان بین سنین 5 تا 29 سال است. در سنین پایین، مردان بیشتر از زنان درگیر تصادفات جاده ای هستند. حدود سه چهارم (73٪) از کل مرگ و میرهای ناشی از تصادفات جاده ای در میان مردان جوان زیر 25 سال رخ می دهد که تقریباً سه برابر بیشتر از زنان جوان در معرض خطر مرگ در تصادفات جاده ای هستند.

سالانه حدود 1.3 میلیون نفر در تصادفات جاده ای جان خود را از دست می دهند. 20 تا 50 میلیون نفر دیگر از آسیب های غیرکشنده رنج می برند که بسیاری از آنها در اثر جراحات ناتوان شده اند. صدمات ناشی از ترافیک جاده ای خسارات اقتصادی هنگفتی را به افراد، خانواده های آنها و به طور کلی مردم وارد می کند. این خسارات شامل هزینه های پزشکی و همچنین از دست دادن بهره وری برای کسانی است که در نتیجه جراحات خود می میرند یا از کار افتاده اند و همچنین برای اعضای خانواده که برای مراقبت از مجروحین به مرخصی از کار یا مدرسه نیاز دارند.

بیش از نیمی از مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده ای در میان کاربران آسیب پذیر جاده است: عابران پیاده، دوچرخه سواران و موتورسواران.

افزایش سرعت و افزایش مرگ و میر

افزایش میانگین سرعت هم با احتمال تصادف و هم با شدت عواقب آن ارتباط مستقیم دارد. به عنوان مثال، هر 1 درصد افزایش میانگین سرعت منجر به افزایش 4 درصدی در خطر تصادف منجر به مرگ و افزایش 3 درصدی در خطر تصادف جدی می شود.

خطر مرگ برای عابران پیاده که با ماشین برخورد می کنند در سرعت افزایش می یابد (4.5 برابر از 50 کیلومتر در ساعت به 65 کیلومتر در ساعت).

در صورت برخورد خودروها، خطر مرگ سرنشینان خودرو در سرعت 65 کیلومتر بر ساعت 85 درصد است.

کشورهای فقیر و مردم فقیر قربانیان جدی تصادفات جاده ای هستند

93 درصد از تصادفات مرگبار جاده ای جهان در کشورهای کم درآمد و متوسط ​​رخ می دهد. این کشورها تقریباً 60 درصد از خودروهای جهان را در اختیار دارند. میزان مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده ای در منطقه آفریقا بالاترین و در منطقه اروپا کمترین میزان است. حتی در کشورهای با درآمد بالا، افرادی که دارای پیشینه های اجتماعی-اقتصادی پایین هستند بیشتر درگیر تصادفات جاده ای هستند.

تصادفات جاده ای برای اکثر کشورها 3 درصد از تولید ناخالص داخلی آنها هزینه دارد.

رانندگی تحت تأثیر الکل و سایر مواد روانگردان

رانندگی تحت تأثیر الکل و هر گونه مواد روانگردان یا مواد مخدر که خطر تصادف منجر به مرگ یا آسیب جدی را افزایش می دهد.

در مورد رانندگی در حالت مستی، خطر تصادفات رانندگی در سطوح پایین غلظت الکل خون (BAC) شروع می شود و زمانی که BAC راننده ≥ 0.04 گرم در دسی لیتر باشد، به طور قابل توجهی افزایش می یابد.

در مورد رانندگی تحت تأثیر مواد مخدر، بسته به داروهای روانگردان مصرفی، خطر تصادف جاده ای به درجات مختلفی افزایش می یابد. به عنوان مثال، خطر تصادف مرگبار در بین افرادی که از آمفتامین استفاده می کنند، حدود 5 برابر خطر در بین افرادی است که از آن استفاده نمی کنند.

از کلاه ایمنی موتور سیکلت، کمربند ایمنی و صندلی کودک استفاده نکنید

استفاده صحیح از کلاه ایمنی می تواند خطر صدمات کشنده را تا 42 درصد کاهش دهد و خطر آسیب به سر را تا 69 درصد کاهش دهد.

بستن کمربند ایمنی خطر مرگ را در بین رانندگان و سرنشینان صندلی جلو بین 45 تا 50 درصد و خطر مرگ و آسیب های جدی را در بین سرنشینان صندلی عقب تا 25 درصد کاهش می دهد.

استفاده از صندلی کودک می تواند مرگ و میر را تا 60 درصد کاهش دهد.

حواس پرتی هنگام رانندگی

انواع مختلفی از حواس پرتی وجود دارد که می تواند مانع از رانندگی شود. حواس پرتی ناشی از تلفن های همراه یک نگرانی فزاینده برای ایمنی جاده است.

احتمال تصادف رانندگانی که از تلفن همراه استفاده می کنند 4 برابر بیشتر از رانندگانی است که از تلفن همراه استفاده نمی کنند. استفاده از تلفن در حین رانندگی زمان واکنش شما را کاهش می دهد (به ویژه زمان واکنش ترمز و همچنین واکنش شما به چراغ های راهنمایی) و ماندن در لاین سمت راست و حفظ فواصل مناسب را دشوارتر می کند.

برخلاف تصور رایج، استفاده از هندزفری امن‌تر از دستگاه‌های دستی نیست و ارسال پیامک خطر تصادف را تا حد زیادی افزایش می‌دهد.

زیرساخت های جاده ای ناایمن

طراحی جاده ها می تواند تاثیر بسزایی در ایمنی آنها داشته باشد. در حالت ایده آل، جاده ها باید با در نظر گرفتن ایمنی همه کاربران جاده طراحی شوند. این به معنای اطمینان از وجود امکانات کافی برای عابران پیاده، دوچرخه سواران و موتورسواران است. اقداماتی مانند خطوط عابر پیاده و دوچرخه، نقاط عبور ایمن و سایر اقدامات کاهش سرعت می تواند برای کاهش خطر آسیب در بین این کاربران جاده ضروری باشد. وسایل نقلیه ناایمن

وسایل نقلیه ایمن نقش مهمی در پیشگیری از تصادفات و کاهش احتمال صدمات جدی دارند. تعدادی از مقررات سازمان ملل در مورد ایمنی وسایل نقلیه وجود دارد که اگر در استانداردهای تولید کشورها اجرا شود، به طور بالقوه می تواند جان افراد زیادی را نجات دهد. این شامل الزام سازندگان خودرو به رعایت مقررات برخورد از جلو و جانبی، از جمله کنترل پایداری الکترونیکی (برای جلوگیری از حرکت بیش از حد فرمان) و اطمینان از داشتن کیسه هوا و کمربند ایمنی در همه خودروها است. بدون این پارامترهای اساسی، خطر آسیب های ترافیکی – چه برای افراد داخل و چه در خارج از وسیله نقلیه – به طور چشمگیری افزایش می یابد.

مراقبت ناکافی پس از حادثه

تأخیر در شناسایی و مراقبت از افراد درگیر در حوادث رانندگی، شدت جراحات را افزایش می دهد. مراقبت های پس از تصادف بسیار حساس به زمان است: تاخیر چند دقیقه ای می تواند تفاوت اساسی بین زندگی و مرگ ایجاد کند. بهبود مراقبت های پس از حادثه مستلزم اطمینان از دسترسی به موقع به مراقبت های پیش بیمارستانی و بهبود کیفیت مراقبت های پیش بیمارستانی و بیمارستانی، مانند برنامه های آموزشی تخصصی است.

عدم اجرای کافی قوانین راهنمایی و رانندگی

اگر قوانین راهنمایی و رانندگی در حالت مستی، کمربند ایمنی، محدودیت سرعت، کلاه ایمنی و صندلی کودک اجرا نشود، منجر به کاهش مورد انتظار در مرگ و میر و صدمات ناشی از رفتارهای خاص نخواهد شد. بنابراین، اگر قوانین راهنمایی و رانندگی اجرا نشود، آنها رعایت نمی شوند و بنابراین شانس بسیار کمی برای تأثیرگذاری بر رفتار دارند.

اجرای موثر شامل ایجاد، به روز رسانی منظم، و اجرای قوانین در سطح ملی، شهری و محلی است که عوامل خطر فوق را مورد توجه قرار می دهد. این مورد شامل تعریف مجازات های مناسب برای جرم نیز می شود.

برای ترمیم آسیب های جاده چه باید کرد؟

دولت ها باید به طور جامع به ایمنی جاده ها بپردازند. این امر مستلزم مشارکت چندین بخش مانند حمل و نقل، پلیس، بهداشت، آموزش و اقداماتی است که ایمنی جاده ها، وسایل نقلیه و کاربران جاده را مورد توجه قرار می دهد.
مداخلات مؤثر دولت در این مورد شامل طراحی زیرساخت‌های ایمن‌تر، گنجاندن ویژگی‌های ایمنی جاده در برنامه‌ریزی کاربری زمین و حمل‌ونقل، و بهبود ویژگی‌های ایمنی خودرو است. افزایش مراقبت از قربانیان تصادفات جاده ای پس از وقوع حوادث؛ تنظیم و اجرای قوانین مربوط به خطرات عمده و افزایش آگاهی عمومی نیز از دیگر موارد است.