یادداشت ویراستار:در نه بخش رایگان CNN Travel مشترک شوید خبرنامه ایتالیا را باز کنیدبرای اطلاعات داخلی در مورد محبوب ترین مقاصد ایتالیا و مناطق کمتر شناخته شده برای برنامه ریزی سفر نهایی خود. به علاوه، قبل از اینکه به سراغ پیشنهادهای فیلم، فهرست‌های مطالعه و دستور العمل‌های استنلی توچی بروید، حال و هوای شما را به دست می‌آوریم.
CNN
–
بیش از 500 سال است که مجسمه دیوید میکل آنژ در فلورانس بدون تغییر باقی مانده است، نمادی از سنگ مرمر مردانگی و یکی از مشهورترین آثار هنری در جهان.
اما با خروج ایتالیا از همه‌گیری، دیوید ظاهر کاملاً جدیدی به خود گرفته است.
یک سیستم نورپردازی جدید ظاهر مجسمه نمادین را متحول کرده است و جزئیات کوچک برای اولین بار در تاریخ آن ظاهر می شود.
لوسیا لازیک، یک راهنمای که بیشتر روزها از گالری آکادمی بازدید می کند، می گوید: «چند روز پیش متوجه عضلاتی در بدن شدم که قبلاً ندیده بودم.
گفتم: چه خبر؟ چطور قبلاً این را ندیده بودم؟ نورپردازی روی دیوید بسیار بهتر است. ”
سیسیلی هولبرگ، مدیر آکادمی در بیانیه ای گفت که نورپردازی “درک بصری آثار هنری را تغییر داد” و به CNN گفت که سنگ مرمر دیوید “سفیدتر” به نظر می رسد و جزئیات “روشن تر” هستند.
نورپردازی – که در ماه سپتامبر به عنوان بخشی از کارهایی که این هفته فاش شد به پایان رسید – با هدف آوردن “پویایی نور خورشید” به اتاق Tribuna که مجسمه در زیر نورگیر طاقدار قرار گرفته است.
نورافکن های LED به صورت دایره ای بالای مجسمه نصب شده بودند که به آن ها اجازه می داد «به طور کامل دیوید را بپوشانند و بقیه فضا را در پس زمینه بگذارند».
رنگ نور به طور نامحسوسی در طول روز تغییر می کند، در حالی که نورها از نظر گرما متفاوت هستند و به بازدیدکنندگان اجازه می دهد با هر قدم در اطراف مجسمه، چشم اندازی جدید به دست آورند.
ظاهر جدید دیوید بخشی از بازسازی گسترده‌تر موزه است که دومین موزه پربازدید ایتالیا در سال 2019 بود.
Galleria dei Brigione یا «راهروی پاراگونیست» – نامگذاری شده از چهار مجسمه نیمه تمام اسیران جنگی میکل آنژ، که با دو اثر دیگر او فضای مشترک دارد – نورپردازی نیز تغییر کرده است و چندین نور روی هر مجسمه می‌تابد. .
هولبرگ به سی ان ان گفت: “قبلاً زندانیان زرد به نظر می رسیدند و دیوید سفید بود. اکنون آنها هم رنگ هستند.”
“اکنون می توانید هر علامت اسکنه را روی آن ببینید.”
سیستم نورپردازی جدید که “توازن مناسب بین کیاروسکورو و رنگ را به آثار برمی‌گرداند” نیز در مصرف انرژی کارآمد است. هولبرگ می گوید که نمایشگاه باید حدود 80 درصد کمتر از سال های گذشته برق مصرف کند.
این فقط تیترها نیستند که متفاوت به نظر می رسند. بسیاری از اتاق های دیگر در گالری با دیوارهای بژ خود قبلاً با رنگ های بیشتری نسبت به نقاشی ها رنگ آمیزی شده بودند.
سالا دل کولوسو، اولین اتاق در گالری، اکنون آبی روشن است، در حالی که اتاق های قرن سیزدهم و چهاردهم به رنگ سبز کم رنگ هستند که برای برجسته کردن طلای استفاده شده در بیشتر نقاشی ها انتخاب شده است.
نورپردازی جدید در همه جا، نقاشی‌ها را از چیزهایی که گردشگران در مسیر خود به دیوید می‌پرداختند، به چیزهایی غیرقابل چشم پوشی تبدیل کرده است.
هولبرگ، یکی از بازدیدکنندگان همیشگی سی‌ان‌ان، گفت: «ما هرگز آنها را ندیدیم. در یکی از نقاشی‌های دومنیکو گیرلاندایو، اکنون می‌توانید تمام نقاط طلایی را ببینید. [saints’] هاله ها قبل از آن، دیوارهای بژ با طلا صاف شده بودند. در جای دیگر، انگار می‌توانید مرواریدها را از یک نقاشی بچینید – قبل از اینکه بتوانید آنها را ببینید.
“وظیفه من ارزش دادن و دیده شدن به همه آثار است. هر اثری در اینجا یک شاهکار است، اما آثار روی پس‌زمینه بژ می‌میرند – آنها باید بلند شوند و با رنگ حمایت شوند. من می‌خواهم آنچه را که لیاقتش را دارند به آنها بدهم.”
در گذشته، نور آنقدر ضعیف بود که برخی از نقاشی ها به سختی قابل مشاهده بودند – مانند نقاشی کنار دیوید. هولبرگ گفت: “قبل از تاریکی، نمی توانستی آنها را ببینی – هیچ کس متوقف نشد.” در یک مورد او راهنمایی را دید که مشعل تلفن های آنها را روی تخته دیگری روشن می کرد تا آن را به بازدیدکنندگان نشان دهد.
او گفت که گردشگران قبلاً رفتار خود را تغییر داده اند.
“اکنون آنها می ایستند و نگاه می کنند. همه آنها مثل قبل مقابل دیوید نیستند. من گروه ها را دنبال کردم و آنها از سالا دل کولوسو عبور کردند و هرگز متوقف نشدند. اکنون آن اتاق را پر از بازدیدکننده می بینم – این در حال توزیع مجدد جمعیت است.”
Lazic، راهنمای Elite Italian Experience، موافق است: “مردم بیشتری در سالا دل کولوسو توقف می کنند.”
بازسازی هایی که درست قبل از همه گیری شروع شد و امسال راه اندازی شد، بازسازی Gypsoteca را به پایان رساند. نمایشگاه گچ ریخته گری مکان دیگری برای عجله بود. یعنی اگر باز بود – بدون پنجره یا تهویه هوای باز، در تابستان در ظهر بسته می شد.
اما اکنون با تهویه مطبوع، دیوارهای آبی پودری، و طراحی جدید 414 گچ بری – که اکثر آنها توسط مجسمه‌ساز لورنزو بارتولینی، که آثارش در موزه لوور، موزه ریکس آمستردام و موزه هنر متروپولیتن هستند، انجام شده است – محیطی باورنکردنی است.
هولبرگ می گوید که مردم محلی نیز شروع به قدردانی از موزه کرده اند. قبلاً مکانی برای گردشگران بود، اما فلورانسی‌ها دوباره آن را کشف می‌کنند. ما آخرین مقاومت را در یک سری کنسرت گرفتیم.»
داریو فرانچچینی، وزیر فرهنگ ایتالیا، بازگشایی Gypsoteca را “گامی مهم در دستیابی به… [the Accademia] در قرن بیست و یکم.”
او افزود: «کارها در سرتاسر ساختمان امکان نوآوری‌های مهمی را در سیستم‌ها فراهم کرده است و موزه‌ای را که در اواخر قرن نوزدهم طراحی شده بود، بدون تغییر شکل به محیطی مدرن تبدیل کرد.»
