بوی بد پا به خصوص در فصل تابستان مشکل آزاردهنده ای است و برای رفع مشکل باید منبع و علت بوی بد آن مشخص شود. در زیر به عوامل رایج و برخی از عوامل شگفت انگیزی که باعث بوی بد پا می شوند اشاره شده است.
بر اساس گزارش های بهداشتی، بوی بد پا به خصوص در فصل تابستان یک مشکل آزاردهنده است. عدم رعایت بهداشت، تعریق بیش از حد و پای ورزشکار از عوامل اصلی این مشکل است. البته بوی بد پا در اکثر موارد مشکل جدی و جدی نیست. اما برای حل مشکل باید منشا و علت بوی بد را مشخص کرد.
در زیر به عوامل رایج و برخی از عوامل شگفت انگیزی که باعث بوی بد پا می شوند اشاره شده است.
1. تعریق زیاد پاها
تعریق بیش از حد یکی از شایع ترین دلایل بوی بد پا است. اصولاً وقتی پاهای شما عرق می کند، مخصوصاً در تابستان و زمانی که برای مدت طولانی کفش و جوراب می پوشید، باکتری ها رشد می کنند و بوی نامطبوعی از خود می دهند.
2. استرس و اضطراب
استرس به طرق مختلف بر بدن تأثیر می گذارد. حقیقت این است که استرس و اضطراب دو عامل مهم افزایش تعریق هستند. وقتی فشار آنقدر زیاد باشد که اثرات آن به پاها نیز برسد، تعریق پاها زیاد شده و بوی نامطبوعی نیز ایجاد می کند. بهتر است بدانید که بوی عرق معمولاً نامطبوع نیست، بلکه از آب و نمک تشکیل شده است. چیزی که عرق را بدبو می کند وجود باکتری و همچنین استرس است.
3. بهداشت ضعیف
اگر فاصله بین رفتن به حمام طولانی است یا نمی خواهید جوراب خود را عوض کنید، نباید از بوی بد پاهایتان شکایت کنید. خوشبختانه با تغییر عادات روزانه و رعایت بیشتر بهداشت فردی می توانید با این مشکل مقابله کنید. پس از رسیدن به خانه، دوش بگیرید یا پاهای خود را با دقت بشویید و کاملا خشک کنید. تعویض جوراب را فراموش نکنید.
4. پای ورزشکار
پای ورزشکار یا پای ورزشکار یک عفونت قارچی است که معمولاً در رختکن باشگاه ها به وفور یافت می شود. قارچی که باعث عفونت می شود تریکوفیتون نام دارد و روی زمین و لباس رشد می کند.
این قارچ ها در محیط های گرم و مرطوب مانند دوش های عمومی و استخرهای شنا یافت می شوند. قارچ تریکوفیتون سطح پاها را آلوده می کند و می تواند باعث ایجاد بوی نامطبوع شود. این قارچ ها در شرایط و محیط های گرم و مرطوب مانند فضای بسته داخل کفش که گرم و مرطوب است نیز رشد می کنند.
اگر در رختکن باشگاه به استخر عمومی یا دوش می‌روید، حتماً از دمپایی پلاستیکی برای جلوگیری از قارچ ناخن پا استفاده کنید.
5. تجمع باکتری ها
تعریق بیش از حد و عدم رعایت بهداشت منجر به تجمع باکتری در ناحیه پا می شود که بدون شک بوی نامطبوعی را در پی دارد.
6. مصرف زیاد قهوه
اگر عاشق قهوه هستید، بدانید که نوشیدن بیش از حد این نوشیدنی می تواند باعث تعریق بیش از حد شود. نوشیدنی های الکلی نیز همین ویژگی را دارند. با کاهش مصرف قهوه و پرهیز از نوشیدنی های الکلی می توانید گام موثری در مقابله با این مشکل بردارید.
7. دیابت
اگرچه دیابت لزوما باعث بوی بد پا نمی شود، اما برخی از عوارض این بیماری می تواند باعث بوی بد پا شود. سطوح بالای قند خون مزمن در طول زمان می تواند به اعصاب پا آسیب برساند و باعث بی حسی شود، بنابراین ممکن است متوجه درد ناشی از خراش ها، بریدگی ها و تاول ها نشوید.
این یک مشکل جدی است، زیرا اگر ندانید که حتی یک بریدگی یا زخم کوچک در ناحیه پا وجود دارد، نمی توانید آن را درمان کنید و این زخم های درمان نشده می توانند به سرعت عفونی شوند. عارضه این مشکل بوی پا است.
کاهش جریان خون در پاها در بیماران دیابتی درمان عفونت ها را دشوار می کند. این شرایط همچنین منجر به مرگ بافت می شود. در صورت عدم درمان کافی و به موقع، مشکل ممکن است منجر به قطع عضو شود.
8. یائسگی یا آمنوره
یائسگی و یائسگی معمولاً به دلیل تغییرات هورمونی با احساس گرما و تعریق زیاد همراه است. بنابراین، جای تعجب نیست که پاها معمولاً با عرق پوشیده می شوند. استفاده از ضد تعریق های خوب و باکیفیت در ترکیب با بهداشت پا می تواند از بوی بد پا جلوگیری کند.
9. پرکاری تیروئید
پاهای عرق کرده و بدبو ممکن است نشانه پرکاری غده تیروئید باشد. اگر پاهای خود را تمیز نگه داشتید، اما نتیجه مطلوب را نگرفتید و پاهایتان بدبو ماند، بهتر است به پزشک مراجعه کنید و برای بررسی وضعیت غده تیروئید آزمایش خون بدهید.
10. مسمومیت با جیوه
مسمومیت با جیوه احتمالا اولین چیزی نیست که وقتی با بوی پا سر و کار دارید و به دنبال علت آن می گردید، به ذهنتان خطور می کند. اما اگر علاوه بر بوی بد پا، با مشکلات و علائمی مانند اختلال عملکرد حرکتی، سرگیجه و دوبینی نیز مواجه هستید، ممکن است مسمومیت با جیوه باشد. بنابراین، مشورت با پزشک ضروری است.
مصرف زیاد غذاهای دریایی یکی از شایع ترین علل مسمومیت با جیوه است. اگر عاشق غذاهای دریایی هستید و زیاد مصرف می کنید و نمی توانید بوی بد پای خود را از بین ببرید، به پزشک مراجعه کنید.
