من باید چند قسمت کامل از “نمایش دکتر اوز” را زمانی که در سال 2010 یک نمایه طولانی درباره مهمت اوز برای مجله تایمز نوشتم دیده باشم، اما بعد؟ ببخشید. من حریص هستم، اما نه برای تنبیه، و گزیده هایی از نمایشی که قرار بود بعد از اینکه شما مرا متقاعد کردید بسازم، گزیده ها کافی است. اوز بیشتر کاریزماتیک بود تا جادوگر، شومن بیشتر از شمن، پوزخند می زد و در حالی که صداقت خود را در قربانگاه رتبه بندی ها قربانی می کرد. من به‌عنوان یک روزنامه‌نگار که سیاست را پوشش می‌دهد، به اندازه کافی با ضرب المثل‌های فاوستی از این دست برخورد کرده‌ام. من به آنها در تلویزیون روزانه ام نیاز نداشتم.
اما من شیفته آخرین ساخته اوز هستم که منظورم کمپین سنا اوست. ممکن است این مسابقه سنای مورد علاقه من در تمام دوران باشد.
منظورم از “مورد علاقه” این نیست که برای من الهام بخش باشد، حداقل نه برای چیزی جز نثر جنجالی. منظورم این است که حاوی انبوهی از جزئیات غیرمنتظره است، چنین تاکیدی در موضوعات سیاسی مدرن.
چنین شرط بندی ها نیز بسیار بزرگ هستند. در حالی که جمهوری خواهان به لطف نوسان طبیعی آونگ میان دوره ای و نگرانی عمیق اقتصادی رای دهندگان به احتمال بسیار زیاد مجلس نمایندگان را در نوامبر 2022 بازپس می گیرند، دموکرات ها شانس واقعی برای حفظ سنا دارند و سرنوشت آنها ممکن است به برخی رقابت های بزرگ بستگی داشته باشد. از جمله مواردی که در پنسیلوانیا بین اوز، نامزد جمهوری خواهان، و جان فترمن، رقیب دموکرات او وجود دارد. آنها برای خالی شدن کرسی توسط سناتور پت تومی، یک جمهوری خواه که در حال بازنشستگی است، رقابت می کنند.
شما نمی توانید متن مطابقت را اینگونه بنویسید. اوز که یک جراح ماهر است، دهه ها را وقف خود به عنوان یک الگوی تندرست، پرانرژی و پر جنب و جوش از اوج سلامتی کرده است. من گهگاه به او نگاه می کنم و فقط یک کاسه بزرگ از سبزیجات برگ دار و غلات قدیمی را می بینم که روی آن ماست کم چرب است. به فترمن نگاه کردم و پیتزا سوسیس دیدم. (منظورم این است که به عنوان یک تعریف و تمجید).
فترمن، معاون فرماندار پنسیلوانیا، تنها چند روز قبل از انتخابات مقدماتی دموکرات ها در ماه مه، دچار سکته مغزی شد و دو ماه بعدی مبارزات انتخاباتی را با بهبودی سپری کرد. او اخیراً گفته است که شنوایی اش مثل قبل نیست. او همچنین فاش کرد که در سال 2017 به آریتمی تشخیص داده شد اما صادقانه داروهای تجویز شده خود را مصرف نکرد و حتی تا پنج سال آینده نزد پزشک مراجعه نکرد.
پس او ظالم سلامت در مقابل سلامت غایب است.
اما او همچنین جادوگر تلویزیون در مقابل خرد توییتر است. اوز می‌داند چگونه مخاطبان صفحه‌های کوچک را مجذوب و خیره کند، اما همانطور که عنوان فرعی مقاله‌ای عالی اخیر متیو کانتور در گاردین اشاره می‌کند، فترمن از رسانه‌های اجتماعی علیه قدرت ستاره‌ها استفاده می‌کند.
کمپین فترمن در حالت میم افراطی عمل می‌کند و اوز را به‌ویژه به خاطر اینکه یک نیوجرسیایی در یک بازی بدون نقاب در پنسیلوانیا است، ترول می‌کند. او دکور را در یک ویدیوی تبلیغاتی اوز شکست تا نشان دهد از اتاقی در خانه اش در نیوجرسی صحبت می کند. نیکول (اسنوکی) پولیزی ستاره “Jersey Shore” را برای بازگرداندن اوز به خانه استخدام کرده است. ویدئو که بیش از سه میلیون بازدید در توییتر داشته است.
این شیطنت الهام‌بخش با کلیپی ویدیویی دنبال شد که در آن یکی دیگر از سفیر معروف نیوجرسی – گیتاریست استفن ون زاند، که در گروه E Street Band بروس اسپرینگستین بازی می‌کند و در “سوپرانوها” نقشی داشت – ظاهر شد. او به اوز در مورد ماجراجویی اش در پنسیلوانیا هشدار می دهد.
اما آخرین طنز ویرانگر اوز از خارج از کمپین Fetterman منتشر شد، در قالب یک آگهی تبلیغاتی مکرر دکتر از درمان های معجزه آسای ساختگی را مستند کرد و از فیلم های “جادوگر شهر اوز” استفاده کرد تا او را در معرض آن قرار دهد. دوروتی، توتو و باند لطف بزرگی نکردند.
اوز خاموش است. او به حمله یواشکی اسنوکی با یک بازی مملو از دانش یکی از آشنایان معروف پاسخ داد. دام جوردانو، مجری برنامه گفتگوی مستقر در فیلادلفیا، به من گفت: «او در برنامه من بود. “من همه این افراد مشهور را می شناسم. من در واقع می توانم افراد مشهور را برای من کمپین تبلیغاتی کنم.”
این را بگیر، جان فترمن! ممکن است یک ایدئولوژی سیاسی ثابت داشته باشید. اوز در امی حضور داشته است.
معضل جمهوری خواهان در اینجا نهفته است. با اوز در پنسیلوانیا، هرشل واکر در جورجیا، و تا حدودی جی. نسبت به کاندیداهای با تجربه و سنتی.
شهرت از این طریق خنده دار است. می توان آن را با خیلی چیزها عوض کرد اما نه با همه چیز. و نعمت دونالد ترامپ – که اوز و ونس واکر به دست آوردند – نیز خنده دار است. آن را در ابتدایی می دهد، فقط برای خلاص شدن از شر به طور کلی، و یا حداقل (انگشت ضربدری) این یک امکان روشن است.
علیرغم سکته و دوران نقاهت که فترمن متحمل شد، او بسیار بیشتر از اوز درآمد داشت. او در هر دو رای ماه ژوئن بیش از پنج امتیاز از اوز جلو بود. جیم گراتی، ستون نویس National Review اونس نامیده می شود فورد پینتو عملکرد قابل توجهی از نامزدهای جمهوریخواه سنا دارد.
حتی تسلا بیهوده به دنبال ایستگاه شارژ نیست؟ خودروی گوشه دار هر چه که باشد و چه مدلی باشد، نمی توانم چشمانم را از این خودروی خراب بردارم.
به عشق شتر
شاید نامزدترین جمله هفته توسط منتقد تایمز باشد که اغلب در این قسمت ظاهر می شود، جیمز پونوژک، در مورد اینکه حساب های رسانه های اجتماعی با چه سرعتی عکس های جدیدی از سناتور جاش هاولی در حال فرار از کاپیتول در جریان شورش های 6 ژانویه گرفتند: “به تعبیر کارل فون. کلاوزویتز، این ادامه سیاست توسط میم های دیگر بود.” (از دیوید کارلیون از منهتن و کیت هرمان از رالی، NC، در میان دیگران، برای جلب توجه به این موضوع تشکر می کنم.)
مونیکا هس، در واشنگتن پست، آنچه را که لیز چنی، نایب رئیس کمیته 6 ژانویه طی کرد، منعکس می کند: «مایک کلی، نماینده جمهوری خواه (آمریکا) گفته است که شکست چنی در حمایت از ترامپ پس از شورش، مانند جست و جو بوده است. سکوها” برای دیدن دوست دخترت در طرف مخالف.” تبعیض جنسی قابل توجه بود: این ایده که سومین جمهوری خواه در مجلس نمایندگان به عنوان یکی از اعضای برجسته حزب دیده نمی شود، بلکه به عنوان یک عضو گروه دیده می شود. وفاداری می تواند مانند ژاکت لترمن پرتاب شود.” (فیل کارلسن، پورتلند جنوبی، مین)
همچنین در The Post، مت بی ستایش از دستیاران سابق ترامپ، سارا متیوز و متیو پاتینگر را زیر سوال برد: “اگر متیوز و پاتینگر را داشته باشیم که بابت انتشار حقیقت در مورد روزهای پایانی ترامپ تشکر کنیم، ما از آنها به خاطر این میراث نیز تشکر می کنیم.” (مارک) ون لون، همیلتون، مونت.)
پل شوارتزمن از تجزیه و تحلیل سرنوشت نامشخص جری نادلر نماینده نیویورک لذت برد: “یهودیت نادلر از زمانی که تقسیم مجدد او را در هاله ای از ابهام قرار داد، اهمیت جدیدی پیدا کرد.” (مایکل شولر، واشنگتن، دی سی)
تام نیکولز با تحسین آنچه برای جمهوریخواهان در دوران ترامپ اتفاق افتاد، در خبرنامه خود در آتلانتیک نوشت: خط مشی به جای اینکه مسلمانان کمونیست دستگاه های رأی گیری ونزوئلای ما را با کمک برنامه فضایی ایتالیا در اختیار بگیرند.» (جیم پرایس، اوک پارک، ایلینوی)
از دیدگاهی متفاوت، جیل کالینز در روزنامه تایمز نوشت: «دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد و کسانی از ما که سیاستمداران را برای امرار معاش مسخره می کنیم، به سرزمین فرصت های همیشگی نقل مکان کرده ایم. (استیو کوهن، رستون، ویرجینیا)
از سیاست دوری کنید – زیرا چه کسی این را نمی خواهد؟ جاشوا سوکول در مورد تصاویر خیره‌کننده اخیر تلسکوپ فضایی جیمز وب در زمینه پس‌تصاویر و رویدادهای تلسکوپ‌های فضایی گذشته می‌گوید: «آیا چیزی به سختی عکس‌های آپولو فرود می‌آید؟ یا تصاویر هابل که بر روی دیوارهای کلاس علوم گچ شده و مورد تایید همه از ترنس مالیک تا فیلم های “ثور” است؟ ما خواهیم دید. اما حداقل در حال حاضر، این راه حل باز است و جهان در جریان است.” (هری شفر، سیلور اسپرینگ، مریلند)
در The Times، J. Kenji López-Alt با اشتیاق در مورد کاربردهای مختلف پیاز در همبرگر پر شده از پیاز صحبت کرد، از جمله “تکه های گره خورده و تقریباً سوخته که از لبه های همبرگر می پرند همانطور که دخترم موهایش را با مداد رنگی رنگ می کند.” (جنی یانلی، سیاتل)
الکسیس سولووسکی نگاهی اجمالی به نیل پاتریک هریس ارائه کرد: “شخصیت او در حال نوسان و نوسان است، همراه با حیله گری. او به نظر می رسد که می خواهد کاری انجام دهد. چیز جالبی.” (کتی بیر، پیتسبورو، کارولینای شمالی)
و در لس آنجلس تایمز، چارلز مک نالتی منتقد تئاتر نوشت: “اگر کارخانه کیک پنیر یک موزیکال بود، بدون شک صدایی شبیه مولن روژ داشت.” وسوسه ها واضح هستند، بخش ها بزرگ هستند و هدف سیری تا حد خستگی است که از طریق دکمه ها می ترکد.» (رابرت پاتر، لس آنجلس)
برای نامزد کردن قطعات مورد علاقه از نوشته های اخیر از تایمز یا سایر نشریات برای ذکر در “برای عشق جملات”، لطفاً به من ایمیل بزنید.اینجالطفا نام و محل زندگی خود را بنویسید.
من از انتشار اخبار قبلی در مورد موقعیت های دیوانه کننده ای که ریگان عزیزم در آنها می خوابد شگفت زده شده ام. تقریباً مانند سردرگمی، تنوع است مکان ها جایی که می خوابی من هیچ قافیه، دلیل، یا الگوی برای انتخاب های او نمی یابم، و به نظر می رسد بسیاری در مواجهه با راحتی پرواز می کنند.
اینجا زیر میز ناهارخوری است. آیا او می تواند خود را در لانه گرگ تصور کند – یک غار؟ یک مبل در طبقه بالا هست که دوست دارد نیمی از بدنش را زیر آن بگذارد، اما فقط نیمی از آن را. و از هر 100 شب، یک شب، عادت همیشگی خود را برای پریدن روی تخت من ترک می کند و در عوض چاپلوسی می کند و تمام راه را زیر تخت می خزد. فضای آنجا آنقدر تنگ بود که صبح مجبور شدم آن را از آن بیرون بیاورم.
او به طرز عجیبی بی حوصله به نظر می رسید. و به طور مشخص راحت است.
در یک یادداشت شخصی
آیا گلن تامپسون واقعی همان نماینده کنگره ای است که هفته گذشته علیه برابری ازدواج رای داد یا پدری که سه روز بعد در مراسم عروسی همجنس گرایان پسرش با مرد دیگری شرکت کرد و سخنرانی محبت آمیزی درباره میزان خوشحالی این زوج ایراد کرد؟
دوستان مدام از من می پرسند، انگار که همجنس گرا بودن و نوشتن در مورد سیاست بینش خاصی به من می دهد. نه من چیزی جز همان کنجکاوی و شگفتی که خیلی ها انجام می دهند ندارم. سوال ها دارم. یادداشت دارم
تامپسون یک جمهوری خواه است که نماینده ایالت محافظه کار پنسیلوانیا است. او به 156 جمهوریخواه دیگر مجلس نمایندگان پیوست – اکثریت قریب به اتفاق آنها – در رای دادن به لایحه‌ای که دموکرات‌ها برای قانونی کردن ازدواج همجنس‌گرایان و ازدواج‌های بین نژادی ارائه کرده بودند، پیش از اینکه دادگاه عالی بتواند حکم سال 2015 را که ازدواج همجنس‌گرایان را قانونی می‌کرد، تجدیدنظر کند. ازدواج در سراسر کشور به هر حال این لایحه تصویب شد.
من به شما تضمین می‌دهم که صداهای مخالف و همچنین صداهای جمهوریخواه تامپسون با اقوام و دوستان همجنس‌گرا از آنها حمایت می‌کردند. اما در گواهی بر استعدادهای انسانی تقسیم و توجیه، این جمهوری خواهان ذهن من را بین عمومی و خصوصی، حرفه ای و شخصی تقسیم کردند و به آنها اجازه دادند برخلاف روابط گرامی رای دهند.
گمان می‌کنم برخی از آنها فکر می‌کنند که شما می‌توانید کسی را درست مثل من در آغوش بگیرید بدون اینکه حق آن شخص برای ازدواج را تأیید کنید، اما این یک شاهکار اخلاقی است که بسیار فراتر از آن است. دیگران ممکن است احساس کرده باشند که باید همانطور که برای نجات شغل خود یا محافظت از اولویت های دیگر رای دادند، رای دهند. زندگی در واقع مبادله است.
اما چگونه می‌توان حیثیت پسر خود را به خطر انداخت؟ و بعد از اینکه این کار را انجام دادید یا وقتی کیک عروسی اش را برید به او چه می گویید؟
پسر تامپسون واقعاً صحبت نمی کرد. نه داماد تامسون. شاید این نشان دهنده ظرفیت فوق العاده برای بخشش و لطف باشد. شاید بچه ها در حال حاضر فقط روی ماه عسل خود تمرکز کرده اند.
یا شاید آنها سعی می کنند به جنبه های مثبت نگاه کنند. در اینجا یک خط نقره‌ای وجود دارد: در دوران حزب‌گرایی عمیق، 47 جمهوریخواه مجلس نمایندگان به 220 دموکرات در حمایت از لایحه برابری ازدواج پیوستند، و این احتمال وجود دارد که بتواند حمایت کافی جمهوریخواهان را در سنا برای جلوگیری از اختلال به دست آورد. این نشان می دهد که در دهه های اخیر چقدر پیشرفت در جبهه حقوق همجنس گرایان حاصل شده و کشور چقدر تغییر کرده است.
این نگرانی‌های من در مورد اهانت مجدد بسیاری از جمهوریخواهان همجنس‌گرا را که توسط یک گروه نفرت‌انگیز در حزب “دایه” نامیده می‌شوند، از بین نمی‌برد. اما نشان‌دهنده فشار در درک، پرتو روشنگری است. این تا حدودی به من دلداری می دهد. امیدوارم پسر تامپسون را هم دلداری بدهی.
