واشنگتن – دست انداز مشت و ملاقات با ولیعهد عربستان سعودی. عوارض گمرکی و کنترل صادرات در چین. اورشلیم پایتخت اسرائیل است. خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان
مقامات و تحلیلگران سابق می گویند که با گذشت بیش از یک سال و نیم از دوره ریاست جمهوری بایدن، رویکرد دولت وی به اولویت های استراتژیک به طرز شگفت انگیزی با سیاست های دولت ترامپ سازگار است.
آقای بایدن در طول مبارزات انتخاباتی خود متعهد شد که از مسیرهایی که دولت قبلی در پیش گرفته بود منحرف شود و به نوعی در سیاست خارجی این کار را انجام داد. او اتحادها را اصلاح کرد، به ویژه در اروپای غربی، که دونالد جی. ترامپ با بیانیه های «اول آمریکا» و انتقاد از کشورهای دیگر تضعیف کرده بود. در ماه‌های اخیر، تلاش‌های بایدن باعث شد تا واشنگتن رهبری ائتلافی را برعهده بگیرد که در طول جنگ اوکراین، روسیه را تحریم می‌کند.
آقای بایدن رژیم های اقتدارگرا را محکوم کرد، اهمیت دموکراسی را تشویق کرد و خواستار همکاری جهانی در مورد مسائلی از جمله تغییرات آب و هوایی و همه گیری ویروس کرونا شد.
اما در حوزه‌های حساس، دولت بایدن وقفه‌های مهمی ایجاد نکرده است و نشان می‌دهد که ترسیم مسیرهای جدید در سیاست خارجی در واشنگتن چقدر دشوار است.
این موضوع در این ماه زمانی که آقای بایدن به اسرائیل و عربستان سعودی سفر کرد، تاکید شد، سفری که تا حدی با هدف تقویت روابط نزدیک بین کشورهایی بود که مقامات ترامپ بر اساس توافق‌نامه آبراهام ترویج کرده‌اند.
در عربستان سعودی، آقای بایدن با محمد بن سلمان، ولیعهد، علیرغم وعده قبلی وی مبنی بر تبدیل کردن کشور به “محرم” برای نقض حقوق بشر، به ویژه قتل یک نویسنده واشنگتن پست در سال 2018، ملاقات کرد. آژانس های اطلاعاتی ایالات متحده به این نتیجه رسیدند که شاهزاده دستور اقدامات وحشیانه را صادر کرده است. آدم کشی. در پشت صحنه، علیرغم وعده قبلی بایدن برای پایان دادن به این کمک به دلیل حملات هوایی عربستان که منجر به کشته شدن غیرنظامیان شده است، ایالات متحده همچنان به حمایت حیاتی از ارتش سعودی در جنگ یمن ادامه می دهد.
استفان ای بیگان، معاون وزیر امور خارجه دولت ترامپ و یکی از مقامات شورای امنیت ملی در دوره جورج دبلیو بوش، گفت: «سیاست در حال همگرایی است. تداوم حتی بین روسای جمهور مختلف مانند ترامپ و بایدن یک امر عادی است.
برخی از مقامات و تحلیلگران سابق این صلابت را تحسین کردند و گفتند که دولت ترامپ، علیرغم نقص های عمیق فرمانده کل قوا، چالش های مهم برای منافع ایالات متحده را به درستی تشخیص داده و به دنبال رفع آنها بوده است.
دیگران کمتر خوشبین هستند. آنها می گویند انتخاب های بایدن مشکلات سیاست خارجی آمریکا را تشدید کرد و در برخی مواقع از اصول اعلام شده رئیس جمهور منحرف شد. به عنوان مثال، قانونگذاران ارشد دموکرات از دیدار او با شاهزاده محمد و کمک های او به ارتش سعودی انتقاد کرده اند، حتی اگر مقامات دولت از آتش بس با میانجیگری سازمان ملل در یمن حمایت کنند.
ریاست جمهوری بایدن
با نزدیک شدن به انتخابات میان دوره ای، این موضع پرزیدنت بایدن است.
اما اشفورد، یکی از اعضای ارشد شورای آتلانتیک، می‌گوید: «با گذر زمان، بایدن به بسیاری از وعده‌های انتخاباتی‌اش عمل نکرد و به وضعیت موجود در خاورمیانه و آسیا پایبند بود.»
هر دو دولت ترامپ و بایدن مجبور بوده اند با این سوال که چگونه هژمونی جهانی ایالات متحده را در زمانی که به نظر می رسد در حال افول است، حفظ کنند، دست و پنجه نرم کنند. چین به عنوان یک وزنه تعادل بالا رفت و روسیه بیشتر و بیشتر جسورتر شد.
استراتژی امنیت ملی دولت ترامپ به طور رسمی سیاست خارجی را به سمت “رقابت قدرت های بزرگ” با چین و روسیه و دور از اولویت دادن به گروه های تروریستی و سایر بازیگران غیردولتی تغییر جهت داده است. دولت بایدن این کارزار را تا حدی به دلیل حوادثی مانند حمله روسیه به اوکراین ادامه داده است.
کاخ سفید بایدن انتشار استراتژی امنیت ملی خود را که در اوایل سال جاری پیش بینی می شد به تعویق انداخت. مقامات به دلیل جنگ اوکراین آن را بازنویسی می کنند. انتظار می رود سند نهایی همچنان بر رقابت بین کشورهای قدرتمند تاکید کند.
آقای بایدن گفته است که چین بزرگترین رقیب ایالات متحده است – ادعایی که وزیر امور خارجه آنتونی جی. بلینکین در سخنرانی اخیر – در حالی که روسیه بزرگترین تهدید برای امنیت و اتحاد ایالات متحده است.
برخی از محققان می گویند سنت تداوم بین دولت ها محصول ایده های سنتی و تفکر گروهی برآمده از تشکیلات سیاست خارجی دو حزبی در واشنگتن است که بن رودز، معاون مشاور امنیت ملی رئیس جمهور باراک اوباما، آن را “بلاب” نامیده است.
اما دیگران استدلال می کنند که شرایط خارجی – از جمله رفتار دولت های خارجی، احساسات رای دهندگان آمریکایی و نفوذ شرکت ها – رهبران ایالات متحده را با مجموعه محدودی از گزینه ها مواجه می کند.
بگون گفت: «سر و صدای زیادی وجود دارد که سیاست‌ها را به همان نقطه سوق می‌دهد. هنوز هم همان مسائل است. هنوز هم همان جهان است.
در تعهد به خروج نیروها از افغانستان، آقای بایدن و آقای ترامپ به خواست اکثر آمریکایی ها که از دو دهه جنگ خسته شده اند، توجه کرده اند. برای بایدن، این حرکت فرصتی برای رسیدگی به امور ناتمام بود. او به عنوان معاون رئیس جمهور از بازگرداندن نیروها به خانه، مطابق با تمایل آقای اوباما برای پایان دادن به “جنگ های ابدی” حمایت کرده بود، اما با اصرار ژنرال های آمریکایی بر حضور در افغانستان مخالفت کرد.
علیرغم عقب نشینی پر هرج و مرج در ماه اوت گذشته با کنترل طالبان بر کشور، نظرسنجی ها نشان داده است که اکثر آمریکایی ها از پایان دخالت نظامی ایالات متحده در آنجا حمایت می کنند.
آقایان ترامپ و بایدن خواستار حضور نظامی کمتر آمریکا در مناطق درگیری شده اند. اما هر دو به مرزهای این تفکر رسیده اند. آقای بایدن پس از تهاجم روسیه به اوکراین و سومالی، نیروهای آمریکایی بیشتری را به اروپا فرستاده است که نشان دهنده عقب نشینی در دوران ترامپ است. نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه باقی می مانند.
برایان فینوکان، مشاور ارشد گروه بین المللی بحران که به عنوان وکیل وزارت امور خارجه روی پرونده های نظامی کار کرده است، گفت: «در مورد جنگ علیه تروریسم از سوی اعضای ارشد دولت بایدن تردید عمیقی وجود دارد. با این حال، آنها هنوز آماده انجام اصلاحات ساختاری در مقیاس بزرگ برای کاهش شدت جنگ نیستند.»
آقای فینوکان گفت این اصلاحات شامل لغو مجوز جنگ در سال 2001 است که کنگره پس از حملات 11 سپتامبر به قوه مجریه اعطا کرد.
او با اشاره به این دستور گفت: «حتی اگر دولت بایدن گام‌های مثبتی برای توسعه AUMF 2001 برندارد، تا زمانی که در سوابق باقی بماند، می‌تواند توسط دولت‌های آینده استفاده شود». و دیگر مقامات می توانند جنگ علیه تروریسم را تمدید کنند.»
در مورد مبرم ترین موضوع خاورمیانه – ایران و برنامه هسته ای آن – بایدن مسیری متفاوت از آقای ترامپ در پیش گرفته است. دولت در حال مذاکره با تهران در مورد بازگشت به توافق هسته‌ای دوران اوباما است که آقای ترامپ آن را برچیده و منجر به تسریع غنی‌سازی اورانیوم توسط ایران شد. اما مذاکرات به بن بست رسید. آقای بایدن گفت که به یکی از اقدامات اصلی آقای ترامپ علیه ارتش ایران که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خود را به عنوان یک سازمان تروریستی معرفی می کند، پایبند خواهد بود، اگرچه این مانعی برای توافق جدید است.
سیاست چین به عنوان بارزترین نمونه از تداوم بین دو دولت برجسته است. وزارت امور خارجه فهرست نسل کشی دوران ترامپ را به دلیل سرکوب مسلمانان اویغور در چین نگه داشته است. مقامات بایدن به ارسال کشتی های نیروی دریایی آمریکا از طریق تنگه تایوان و فرمول بندی فروش تسلیحات به تایوان در تلاش برای جلوگیری از تهاجم احتمالی چین ادامه دادند.
بحث برانگیزتر، بایدن تعرفه های دوران ترامپ بر چین را حفظ کرده است، علیرغم این واقعیت که برخی از اقتصاددانان و بسیاری از مقامات ارشد ایالات متحده، از جمله جانت ال. یلن، وزیر خزانه داری، هدف و تاثیر آنها را زیر سوال می برند.
بایدن و دستیاران سیاسی او به خوبی از احساسات فزاینده ضد تجارت آزاد در ایالات متحده آگاه هستند که آقای ترامپ از آن برای جلب آرا استفاده کرده است. این آگاهی بایدن را وادار کرد تا از تلاش برای ورود مجدد به شراکت ترانس پاسیفیک، یک پیمان تجاری بین 12 کشور حاشیه اقیانوس آرام که آقای اوباما به سازماندهی آن برای تقویت رقابت اقتصادی علیه چین کمک کرد، اما آقای ترامپ و دموکرات های مترقی به سازماندهی آن کمک کرد، کناره گیری کند. رد می کنند.
تحلیلگران می گویند واشنگتن برای مقابله با نفوذ اقتصادی چین باید به کشورهای آسیایی معاملات تجاری و دسترسی به بازار بهتری با ایالات متحده ارائه دهد.
کوری شاک، مدیر سیاست خارجی و دفاعی در موسسه امریکن اینترپرایز گفت: نه دولت ترامپ و نه بایدن ها سیاست تجاری و اقتصادی نداشتند که دوستان آسیایی ایالات متحده برای کمک به کاهش وابستگی خود به چین خواستار آن بودند. . هر دو دولت بایدن و ترامپ مشکل چین را بیش از حد نظامی می کنند، زیرا نمی توانند بخش اقتصادی آن را بفهمند.
در اروپا، بایدن خود را از آقای ترامپ جدا کرده است. دولت ترامپ در مقاطعی درباره اروپا و روسیه دوسوگرا بوده است: در حالی که آقای ترامپ از ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه تمجید کرده، از ناتو انتقاد کرده و کمک های نظامی به اوکراین را برای منافع سیاسی داخلی متوقف کرده است، برخی از مقامات تحت رهبری او در جهت مخالف عمل کرده اند. جهت. در مقابل، بایدن و دستیارانش به طور یکسان بر اهمیت ائتلاف های فراآتلانتیک تاکید کرده اند و به آنها کمک می کنند تا تحریم ها و ارسال تسلیحات را برای مقابله با روسیه در اوکراین هماهنگ کنند.
آلینا پولیاکوا، رئیس مرکز تحلیل سیاست اروپا، گفت: «من هیچ شکی ندارم که کلمات و سیاست مهم هستند. اگر متحدان اطمینان نداشته باشند که ایالات متحده از ماده 5 ناتو تبعیت می کند و به دفاع از متحدانش می رسد، مهم نیست که چقدر سرمایه گذاری می کنید.
در نهایت، بزرگترین تضاد بین روسای جمهور، و شاید جنبه ای که متحدان و دشمنان آمریکا از نزدیک دنبال می کنند، در دیدگاه آنها نسبت به دموکراسی نهفته است. ترامپ مدت ها قبل از شورش واشنگتن در 6 ژانویه 2021، که به گفته بازرسان کنگره، او سازماندهی شده بود، مستبدان را ستایش کرد و سنت های دموکراتیک را زیر پا گذاشت. آقای بایدن ترویج دموکراسی را در مرکز ایدئولوژیک سیاست خارجی خود قرار داده است و در ماه دسامبر از مقامات بیش از 100 کشور در “اجلاس سران برای دموکراسی” استقبال کرد.
خانم شاک گفت: «دموکراسی آمریکایی قدرت نرم مغناطیسی ایالات متحده است. ما متفاوت و بهتر از نیروهایی هستیم که در سیستم بین المللی با آنها رقابت می کنیم.»
