صفحه نمایش LTPO چیست و چگونه مصرف باتری را کاهش می دهد؟

در دنیای گوشی های هوشمند و گجت های پوشیدنی، نمایشگرهای مختلفی از LCD و OLED گرفته تا Mini-LED و LTPO وجود دارد. نمایشگرهای LTPO در سال های اخیر به ویژه پس از افزایش نرخ به روز رسانی دستگاه های مختلف مورد توجه قرار گرفته اند. اما صفحه نمایش LTPO چیست و چگونه به کاهش عمر باتری محصول کمک می کند؟

مدتی است که شرکت های مختلف گوشی های پرچمدار و حتی میان رده خود را به نمایشگرهایی با رفرش بالا مجهز می کنند. افزایش نرخ تازه‌سازی تجربه کاربر را بهبود می‌بخشد و تجربه روان‌تری به کاربران می‌دهد، اما تجربه بهتر ضربه سختی می‌زند: شارژ باتری دستگاه. این مشکل شرکت ها را بر آن داشت تا راه حل هایی بیابند و فناوری های مختلف نمایشگر را بررسی کنند.

یکی از این فناوری ها نمایشگر LTPO نام دارد که به معنای اکسید پلی کریستالی با دمای پایین است. این پنل ها از نظر بهره وری انرژی بسیار بهتر از نمونه های قبلی خود عمل می کنند و بنابراین برای دستگاه های قابل حمل مانند گوشی های هوشمند گزینه ای عالی هستند.

شرکت های مختلفی از سامسونگ و وان پلاس گرفته تا اپل به سراغ این نوع نمایشگر رفته اند. این پنل در حال حاضر در گوشی های پرچمدار مورد استفاده قرار می گیرد اما شاید در آینده نزدیک حتی گوشی های میان رده و حتی رده پایین نیز به چنین پنلی مجهز شوند.

در این مقاله همچنین می خواهیم شما را با نمایشگر LTPO آشنا کنیم، نحوه عملکرد آن و اینکه چرا ممکن است روزی بخواهید چنین نمایشگری را در گوشی هوشمند خود داشته باشید. تا انتها با دیجیاتو همراه باشید.

صفحه نمایش LTPO چیست؟

قبل از اینکه به نمایشگرهای LTPO برویم، باید بدانیم که پنل های سنتی چگونه کار می کنند. صفحه نمایش OLED که Samsung Omud نام دارد از سه لایه تشکیل شده است که شامل سطح انتشار آلی، یک سطح شیشه ای محافظ و یک پنل پشتی است که نحوه رفتار هر پیکسل را به صورت جداگانه کنترل می کند و اینجاست که فناوری LTPO وارد می شود. اقدام می کند.

پنل های پشتی OLED از ترانزیستورهای لایه نازک یا TFT ساخته شده اند. ترانزیستورها اساساً اجزای الکترونیکی کوچک‌تر هستند که مدار را به حرکت در می‌آورند. پردازنده‌های مدرن، مانند آن‌هایی که در گوشی‌های هوشمند و لپ‌تاپ‌های شما استفاده می‌شوند، از میلیاردها ترانزیستور استفاده می‌کنند. در نمایشگرهای OLED، این ترانزیستورها دو عملکرد دارند: روشن و خاموش کردن تک تک پیکسل ها به صورت جداگانه و حفظ سطح مشخصی از روشنایی.

در صنعت نمایشگر ما صفحه‌های پشتی TFT زیادی دیده‌ایم و انواع مختلفی از آن‌ها مانند LTPS و IGZO را دیده‌ایم. هر کدام از این فناوری ها نقاط قوت و ضعف خاص خود را دارند.

نمایشگرهای IGZO بازده انرژی بالایی دارند، اما هزینه تولید بزرگ آنها بالاست. علاوه بر این، بیشتر از پنل های LTPS است که مدت هاست در دنیای گوشی های هوشمند وجود داشته است. با این حال، بهره وری انرژی مانع از عبور آسان چنین فناوری هایی می شود.

پنل‌های IGZO می‌توانند به‌طور چشمگیری نرخ به‌روزرسانی پنل‌های OLED را کاهش دهند، مثلاً با نرخ تازه‌سازی 1 فریم در ثانیه. قابل پیش‌بینی است که چنین رویکردی منجر به کاهش قابل توجه مصرف انرژی می‌شود که به ویژه در دستگاه‌هایی مانند گوشی‌های هوشمند با باتری‌های کوچک و قطعات پرمصرف بسیار مهم است.

در حالی که IGZO را می توان در نمایشگرهای پنل پشتی استفاده کرد، بسیاری از فعالان صنعت به فناوری هیبریدی یا هیبریدی به نام اکسید پلی کریستالی با دمای پایین یا LTPO روی آورده اند. به زبان ساده، نمایشگر LTPO ترکیبی از فناوری های موجود LTPS و IGZO است.

نتیجه چنین ترکیبی این است که می توانید نرخ تازه سازی گسترده ای دریافت کنید. 1 هرتز تا 120 هرتز و بالاتر و همچنین می توانید فناوری نوسازی نرخ متغیر (VRR) را تجربه کنید. علاوه بر این، پنل‌های LTPO می‌توانند به تراکم پیکسلی بالاتری دست یابند، زیرا نمایشگرهای LTPS امروزه در بسیاری از گوشی‌های هوشمند یافت می‌شوند.

شایان ذکر است که اپل پتنت های متعددی در زمینه فناوری LTPO دارد. با این حال، تولیدکنندگان نمایشگر همچنان روی این فناوری کار می کنند تا به کیفیت بالایی دست یابند. به عنوان مثال، سامسونگ از صفحه نمایش HOP در گوشی پرچمدار خود استفاده می کند که ترکیبی از اکسید هیبرید و سیلیکون پلی کریستالی است. کارایی و مصرف انرژی پنل مورد استفاده مردم کره مشابه LTPO است که در ادامه به بررسی آن می پردازیم.

مزایای مانیتورهای LTPO در دنیای واقعی

به غیر از بهره وری انرژی، آیا مزیت دیگری از نوسازی نرخ متغیر وجود دارد؟ به ویژه بسیاری از گوشی های هوشمند جدیدتر به شما این امکان را می دهند که به صورت دستی نرخ تازه سازی را تغییر دهید. پاسخ به این سوال ساده است: فناوری نرخ به‌روزرسانی، کنترل دقیق‌تر نوسازی متغیر را در دو یا سه مرحله به صورت دستی توسط سازنده امکان‌پذیر می‌کند.

بسیاری از دستگاه‌ها از ویژگی‌های نرم‌افزاری مانند نرخ‌های تازه‌سازی مطلوب بهره می‌برند که می‌توانند نرخ تازه‌سازی را از 60 تا 120 هرتز تنظیم کنند، اما عملکرد آنها فقط به این دو عدد محدود می‌شود. با این حال، گاهی اوقات می خواهیم نرخ تازه سازی متفاوتی از این ارقام دریافت کنیم.

به عنوان مثال، به فناوری نمایشگر در حال گسترش نگاه کنید. با استفاده از این فناوری، مقدار مشخصی از محتوا برای مدت طولانی بر روی صفحه نمایش گوشی شما نمایش داده می شود، پس چرا محتوای پنل را 120 یا 60 بار در ثانیه رفرش کنید؟ با نرخ نوسازی متغیر در مانیتورهای LTPO، در صورت نیاز می توان نرخ تازه سازی 10 یا حتی 1 هرتز را به دست آورد.

یکی دیگر از مزایای پنل های LTPO این است که برای مشاهده محتوا راحت هستند. اکثر فیلم ها با سرعت 24 فریم بر ثانیه ساخته می شوند و اگر آن ها را در پنل 60 هرتز تماشا کنید، باید با حرکات مصنوعی دست و پنجه نرم کنید. اگرچه نرم افزار می تواند تا حد امکان از این امر جلوگیری کند، اما منطقی نیست که نرخ تازه سازی استفاده نشده با مصرف انرژی بالا را وارد کنید.

نرخ تازه سازی پایین نیز می تواند فشار وارده بر تراشه را کاهش دهد و نیازی به کار زیادی ندارد. به عبارت دیگر، GPU انرژی کمتری نسبت به نرخ تجدید 60 یا 120 هرتز مصرف می کند. با پنل LTPO، مانیتور می تواند در زمانی که لمس نمی کنید یا لمس نمی کنید، نرخ تازه سازی را به راحتی کاهش دهد. بسیاری از نمایشگرهایی که از نرخ تازه سازی تطبیقی ​​بهره می برند، نرخ تازه سازی را از 120 به 60 هرتز کاهش می دهند و کمتر از این امکان پذیر نیست.

به طور کلی، زمانی که به نرخ تازه سازی خاصی نیاز دارید، صفحه نمایش LTPO بهترین گزینه برای یک برنامه خاص یا برای صرفه جویی در انرژی است. این پنل ها حدود 10 تا 20 درصد انرژی کمتری نسبت به نمایشگرهای مشابه مصرف می کنند.

گوشی مجهز به نمایشگر LTPO

اپل واچ سری 4 اولین دستگاه مصرف کننده با صفحه نمایش LTPO بود که در سال 2018 وارد بازار شد. با توجه به مصرف انرژی بالای پنل، اپل اندازه صفحه نمایش را افزایش داد و همچنین باتری کوچکتری نسبت به مدل قبلی حمل کرد. حتی اگر این رویکرد را کمی متناقض بدانید، کوپرتینویی ها می توانند اندازه صفحه نمایش را بدون تاثیر منفی بر شارژ باتری افزایش دهند و کاربر کمبود شارژ را احساس نکند.

از آن زمان تاکنون محصولات متعددی از جمله آیپد پرو و ​​آیفون 13 پرو به پنل های LTPO مجهز شده اند. در دنیای اندروید، بسیاری از گوشی های پرچمدار از سامسونگ گلکسی اس 21 اولترا گرفته تا گوگل پیکسل 6 پرو و ​​وان پلاس 9 پرو از این نمایشگر استفاده می کنند.

یکی دیگر از ویژگی های عالی فناوری LTPO TFT این است که می توان از آن بر روی نمایشگرهای LCD استفاده کرد. به عنوان مثال، هر دو نسخه Razrphone از پنل های LCD مبتنی بر IGZO با نرخ تازه سازی 120 هرتز استفاده می کنند. البته همه گوشی های پرچمدار که از فناوری نوسازی نرخ متغیر استفاده می کنند از پنل های OLED با LTPO استفاده می کنند.

در حالی که ممکن است این تصور در دنیای گوشی های هوشمند وجود داشته باشد که سامسونگ بیشتر نمایشگرها را تولید می کند، تنها یک شرکت پنل IGZO Sharp مبتنی بر LCD را آزمایش می کند.

آیا برای گوشی بعدی خود باید به پنل LTPO برویم؟

نمایشگرهای LTPO با باتری های بزرگ به سازندگان گوشی های هوشمند اجازه می دهد تا از قدرت محصولات خود برای اهداف مختلف استفاده کنند. برای مثال، شرکت‌ها می‌توانند به مودم‌های 5G پرقدرت و همچنین تراشه‌های پردازشی قدرتمندتر روی بیاورند. حتی اگر باتری را بیشتر از گوشی نسل قبل شارژ نکنید، بدون کاهش قدرت باتری، عملکرد بالایی را تجربه خواهید کرد که این خود یک چیز خوبی است.

ما انتظار داریم نمایشگرهای LTPO در آینده بسیار نزدیک به گوشی های میان رده نفوذ کنند، مانند فناوری های گذشته که دیگر در پرچمداران استفاده نمی شوند و در گوشی های میان رده نیز یافت می شوند.

اکثر LTها امروزه از فناوری تجدید تطبیقی ​​استفاده می کنند تا زمانی که LTPO دسترسی به دستگاه های میان رده نمایشگر را نمایش دهد. اما اگر مشکل بودجه ندارید و می خواهید گوشی جدیدی تهیه کنید، دستگاه مجهز به پنل LTPO را پیدا کنید تا از مزایای آن بهره مند شوید.